Comments

अभिव्यक्ती इंडिया या संकेत स्थळावर आपले सहर्ष स्वागत.

Thursday, February 11, 2016

1 अंधेरे उजाले सुहाते रहे हैं


......
अंधेरे उजाले सुहाते रहे हैं 
दिलोंको दिलोमें बसाते रहे हैं I
*
मुहब्बत जताते सताते रहे हैं  
हमें प्यार वो भी सिखाते रहे हैं I
*
दिया वो बुझाकर सरे आम प्यारे
हटाकर पर्दा, मुस्कुराते रहे हैं I
*
सपन वो हमें भी दिखाते दिखाते
वहीं खो गये यूं कि सोते रहे हैं I 
*
मिलें जब हमें आमने सामने वो
नजर को झुकाकर बुलाते रहे हैं I
*
मिला साथ उन का भलाई जो' समझे
हमें वो बेलन से डराते रहे हैं I

               -    प्रकाश पटवर्धन,  

0 जिंदगी अब बोझ क्यों बनने लगी है





                   ***
जिंदगी अब बोझ क्यों बनने लगी है 
याद उन की क्यों मुझे छलने लगी है I 
*
रातरानी सी महक खिलने लगी है 
वो निकल कर इस तरफ बढने लगी है I 
*
भूल जाऊं काश मैं उन को खुशी से
याद दिल में तीर सी चुभने लगी है I 
*
क्या करें सारे भरोसे मिट रहे तो
धांदली यारो हमें छलने लगी हैI
*
दे रहे है स्वप्न अच्छे दिन मिलेंगे
उन बढे दामों से' जाँ डरने लगी है I
*
बात खाने या खिलाने की नहीं अब
रोक खाने पे भला लगने लगी है I
*
तोडकर वो दिल हमारा जा रही यूं
रुह मानो जिस्म से उडने लगी है I 
         - प्रकाश पटवर्धन, पुणे.

2 सोसतांना हासणे नाहीच सोपे




सोसतांना हासणे नाहीच सोपे
वेदनांना पाळणे नाहीच सोपे I
जाणकारांच्या मुरब्बी बैठकी या
मुखवट्याला राखणे नाहीच सोपे I
ती प्रिया माझी म्हणोनी काय झाले
चेह-याला दावणे नाहीच सोपे I 
हात हाती रम्य राती चालतांना
भावनांना रोखणे नाहीच सोपे I 
मातले सारे इथे ते राजकाजी 
शांततेने राहणे नाहीच सोपे I 
शिक्षणाच्या मुक्त बाजारी इथेची 
अर्थसत्ता टाळणे नाहीच सोपे I
दुग्धगंगा वाहते नेमेच जेथे 
भेसळीला छपवणे नाहीच सोपे I
पाटबंधारे असे कां कोरडे ते
राष्ट्रवादी भोग ते नाहीच सोपे I 
ठेव ध्यानी चार बाळे फार नाही 
भक्त सांगे आचरण नाहीच सोपे I 
ईशसेवा क्रॉसखाली चालते रे
मर्म कर्मी जाणणे नाहीच सोपे I 
मी असे हो स्वच्छ म्हणतांना इथेची
डाग काळे लपविणे नाहीच सोपे I
ही गजल माझी म्हणोनी छापताना 
काव्यचोरी लपविणे नाहीच सोपे I
- प्रकाश पटवर्धन
२०४२०१५.

Monday, February 1, 2016

0 येवढा विश्वास नाही राहिला तो माणसावर



येवढा विश्वास नाही राहिला तो माणसावर 
भिंत तोडोनी म्हणे, करु या जगा शमशान सारे I

काय झाले मानवासी मानवाचा घात करतो
तो इराणी, तो इराकी, जीव घेण्या एक सारे I 

धर्म येथे आड ना ये, रंग असो कोणताही
संस्कृतीचे भान नाही, रक्त वाहो रोज सारे I

मानवाचे शौर्य सारे, एकमेकां मारणेसी
या जगाचे एक थडगेची कराया बध्द सारे I 

पाक यांची नीत कैसी, मारती भूके जनांना 
राख करणे, ध्वस्त करणे, पाकड्यांचे खेळ सारे I 

योजना कैसी तुझी आहे मला ते आकळेना 
जोडणे नाही कुठेची, तोडण्याती मग्न सारे I




        - प्रकाश पटवर्धन
        १९४२०१५  

0 क्षमता अचाट आहे, तेही अजाब आहे




क्षमता अचाट आहे, तेही अजाब आहे
स्पर्शात शब्द आहे, संवाद येथ आहे I

स्पर्शात माय आहे, स्पर्शात राय आहे
स्पर्शात नेणिवांच्या सारेच युक्त आहे I 

स्पर्शात रम्यता ती, स्पर्शात दुःख आहे
स्पर्शात या सुखाच्या सारेच लिप्त आहे I 

स्पर्शात भाव आहे, स्पर्शात ठाव आहे
स्पर्शात भव्यता ती, स्पर्शात नीच आहे I

 हा स्पर्श जीवनाचा, आविभाज्य अंग आहे 
स्पर्शाविना जगी या, अस्पर्श काय आहे !


-   प्रकाश पटवर्धन
   १५४२०१५.  

0 आज सारे आपले परकेच झाले





आज सारे आपले परकेच झाले
कोण सांगा कुणाला प्यार झाले I 

येथ सारे चिंब स्वार्थी जाहलेले
मानवाचे गोत्र त्यासी भार झाले I

मायबापा ठेवती बाहेर प्यारे
हे समाजी पापही मंजूर झालेI 

हा फुलोरा सुखवितो नेत्रास भारी
आज काट्यांचे असे ही वार झाले I 

आज दारी पाहुणे ही येत नाही 
सांत्वनी मेसेज येथे फार झाले I 

काय वर्णू येथले औदार्य देवा
वृध्द डोळे पाहुनी ते गार झाले I
 
आज श्रध्दा संपली, बाजार झाले
धर्म, प्रेषीतांचे रेटही मंजूर झाले I

हा खुला बाजार चाले दिवस राती 
येथ सारे वीर ही हो गार झाले I



-  प्रकाश पटवर्धन